Prezentowany raport jest drugim z serii o finansach biur informacji gospodarczej. Pokażemy w nim jak kształtowała się sytuacja finansowa polskich biur informacji gospodarczej (big) po szóstym roku od przyjęcia podstawy prawnej ich funkcjonowania.

W kwietniu 2008 roku Biuro Inwestycji i Cykli Ekonomicznych (BIEC) dokonało oceny rozwoju polskiego rynku informacji gospodarczych. Ekspertyza tamta poświęcona była szerokiemu spektrum rozwoju rejestrów kredytowych w Polsce i na świecie. Dokonana została analiza tendencji światowych na tym rynku oraz tendencji na polskim rynku.

Wykonana została analiza silnych i słabych stron polskiego rynku wymiany informacji o zobowiązaniach finansowych, wskazano na szanse, zagrożenia i perspektywy tego rynku w Polsce. Wskazano na potrzebne zmiany ustawowe regulujące sektor wymiany informacji o zobowiązaniach finansowych w Polsce. Zmiany takie zostały dokonane w 2010 roku. Były to dobre zmiany, ale ciągle niewystarczające. W 2009 roku opublikowano pierwszy raport o finansach biur informacji gospodarczej w Polsce.

Niniejsza analiza finansów biur informacji gospodarczej ograniczona będzie do tych rejestrów, które funkcjonują w oparciu o ustawę o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Analizy dokonano głównie w oparciu o sprawozdania finansowe za 2009 rok trzech biur informacji gospodarczej, a mianowicie Europejskiego Rejestru Informacji Finansowych, InfoMonitora oraz Krajowego Rejestru Długów.

Raport wskazuje, że wyraźnym liderem jeśli chodzi o sytuację finansową i udział w rynku w branży wymiany informacji o zobowiązaniach finansowych w Polsce jest Krajowy Rejestr Długów. Stosunkowo słabą pozycję finansową i wysokie straty bieżące oraz straty z lat ubiegłych mają InfoMonitor i Europejski Rejestr Informacji Finansowych.


Dla pełności obrazu trzeba dodać, że na polskim rynku podobną funkcję jak wymienione trzy biura prowadzą również: Biuro Informacji Kredytowej, Związek Banków Polskich oraz telefonie komórkowe, które prowadzą system wymiany informacji zwany ZONK. Działają one jednak w oparciu o inne podstawy prawne niż biura informacji gospodarczej.

Lata 2008 i 2009 były latami wyraźnego spowolnienia gospodarczego na świecie spowodowanego kryzysem na rynku kredytów hipotecznych w USA w roku 2007. Również europejska i polska gospodarka odczuły to spowolnienie w formie wyraźnego spadku tempa PKB, eksportu i inwestycji. Tempo wzrostu polskiego PKB spadło z 6,7% w 2007 roku do 4,8% w 2008 roku i 1,8% w 2009 roku.

Tak, jak cała polska gospodarka nie załamała się pod ciężarem kryzysu, również działalność bigów rozwijała się sukcesywnie, czego dowodem jest niniejszy raport obejmujący lata 2007-2009. Oczywiście nie wszystkie bigi zareagowały jednakowo na warunki kryzysu. Jak wynika z zaprezentowanych danych na KRD kryzys w ogóle nie zaznaczył swojego wpływu.

Gorzej było z InfoMonitor i ERIF. Ale tu można postawić tezę, że światowy kryzys niekoniecznie był przyczyną pogorszenia wyników. Wydaje się, co zostanie przedstawione w syntezie, że decydującą rolę odegrały tu wewnętrzne reguły prowadzenia biznesu.

W dalszej części raportu analizie poddane zostały takie wielkości finansowe bigów jak: zyski, sprzedaż, aktywa, kapitały, zatrudnienie i wskaźniki efektywnościowe takie jak zwrot na kapitałach własnych, zyski na zatrudnionego, zyski na pojedynczy sprzedany raport.

Pobierz pełny Raport BIEC o finansach biur informacji gospodarczej w Polsce.